AÇLIK OYUNLARI İKİNCİ KİTAP: ATEŞİ YAKALAMAK!

“Yer yer parçalı bulutlu” diyerek anlatasım geldi bu kitabı; çünkü bazı yerleri çok saçma. Ha, ilk kitap çok mu mantıklıydı, diyeceksiniz de kendi mantığı içinde mantıksız kısımları olan bir kitap bu. Açlık Oyunları kendi mantıksızlığı içinde çok inandırıcı olan ve insana mantıklı gelen bu kitaptı. Nedense bu kitapta o duygudan uzaklaşıyor insan. Bir de çok arada bir kitap. Aslında bu bir açıdan tam isabet diye görülebilir, ne de olsa bu seri üç kitap ve Ateşi Yakalamak ikinci kitap. Ama konu o kadar havada kalmış ki.. Üçüncü kitabı okuma hevesi falan kalmıyor insanda. Allahtan yazarın anlatımı akıcı. Biraz sıkılıyorsunuz ama öyle mi böyle mi derken kitap bitiveriyor. Bu kitapta özellikle, Katniss’in fevri hareketleri insanın canını sıkıyor. Bunu özellikle belirtiyorum çünkü çok gözüme battı, iyi ki yarışmayı kazandı, iyice bi haller oldu kızımıza. Zaten bal kaymak değildi, ekşi tarafları da çoktu bu kitapta iyice çoştu. Gene de birinci kitaptan gazı aldıktan sonra ikinci kitabı okumamak olmaz, serileri bozmamak lazım.

İyi okumalar….

“Kan Kokusu… Nefesinden geliyordu.

‘Ne yapıyor ki?’ diye düşündüm. İçiyor mu? Kanı bir çay fincanından yudum yudum içtiğini hayal ettim. İçine bir kurabiye batırıp kırmızı renkli sıvıyı damlatarak çıkardığını.” (syf: 37)

“Tek düşünebildiğim, mutfak masamızda oturan, annemin, reçetelerine ebeveynlerinin veremeyecekleri bir şeyi-daha çok yiyecek- yazdığı bir deri bir kemik çocuklardı.” (syf:90)

“Prim, büyük bir kar kasesini andıran bir şeyi karıştırarak geldi. Fakat kasenin içindeki şey, yeşil renkli ve etrafa tatlı, temiz bir koku saçıyordu. Kar paltosu. Büyük bir dikkatle, malzemeyi örtünün üstüne yaymaya başladı. Gale’in işkenceye maruz kalmış derisinin, kar karışımıyla buluşurken sızladığını duyar gibiydim. Gözlerini açtı, şaşkın şaşkın baktı, sonra bir rahatlama sesi koyverdi.

‘Kar olduğu için şanşlıyız,’ dedi annem.

Yaz ortasında, yakıcı sıcak ve ılık çeşme suyuyla, kamçı yaralarından kurtulmanın nasıl bir şey olacağını düşündüm. ‘ Sıcak aylarda ne yapıyordunuz?’ diye sordum.

Kaşlarını çatınca, annemin alnında kırışıklıklar belirdi. ‘Sinekleri uzak tutmaya çalışırdık.’ “ (syf:135)